Η ευτυχία είναι...

πίσω από ένα γέλιο

σε μελωδίες που γράφτηκαν για σένα

σε στιχάκια που σου αφιερώνουν

μέσα σε ένα δάκρυ

Η ευτυχία είναι απλή 
και είναι εδώ και για μένα και για σένα.
Η ευτυχία κρύβεται σε ένα "σ' αγαπώ" 
"σε καταλαβαίνω","θα σε περιμένω".

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.. Για αυτό μην περιμένεις άλλο...

Κάνε το σήμερα γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα την μέρα που δεν βρήκες ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία...

Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψυθιριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη ή συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" και όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις... Κανείς δεν σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις...!

Έχω ακούσει που λένε ότι αν αγαπάς κάτι, άστο να φύγει.. αν γυρίσει πίσω, είναι δικό σου.. αν δεν γυρίσει,δεν ήταν ποτέ... Είναι τόσο δύσκολο να το δεχτεί κάποιος αυτό το πράγμα.."να μη γυρίσει ποτέ πίσω", έστω και για λίγο..για να δώσει τους λόγους! Οι λόγοι όμως που δεν γυρίζει πίσω ίσως να είναι πολλοί και ποτέ να μην τους μάθεις..το μόνο που σε ευχαριστεί πλέον είναι ότι ήταν κάποτε δικός σου και μόνο δικός σου! Έχω ακούσει όμως πως ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα, τις πληγές που πληγώνεσαι..

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που προτιμούν να συνεχίσουν να πονούν γιατί αυτο το συναίσθημα τους ενώνει με το πρόσωπο που αγάπησαν..και αυτό συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους.. Απ' το μυαλό δε σταματούν όμως να περνούν και οι στιγμές! που δεν πρόκειται να ξεχαστούν...δεν είναι όμως μόνο οι στιγμές αλλά ολόκληρος ο χρόνος πριν...

Κατάλαβα πως το σημαντικό σε αυτή τη ζωή δεν είναι να σου συμβαίνουν καλά, αλλά σε ότι σου συμβαίνει να είσαι ικανός να αναγνωρίσεις το καλό μέσα του.. Μη θυμηθείς κάτι που δεν πρόκειται να ξαναζήσεις..μάθε πως ζούμε για τις ελπίδες και όχι τις αναμνήσεις... για αυτό ζούμετην κάθε στιγμή πριν γίνει ανάμνηση...

Η ζωή είναι παράξενη, όμορφη μα και τόσο παράξενη,. Καθένας από εμάς, κρύβει μια προσωπική τραγωδία μέσα του.. ένα μικρό μυστικό... μια πικρή αλήθεια που πολεμάει να ξεχάσει. Η ζωή είναι στιγμές...όνειρα που θέλεις να πραγματοποιήσεις, γιατί έρχεται κάποτε η στιγμή που το παρελθόν σου είναι μεγαλύτερο από το μέλλον..

Η ζωή είναι..

Φως και σκοτάδι...

Παρελθόν και μέλλον...

"ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ ΛΕΥΚΟ"...

Κυνήγησέ  την..αν μπορείς..

Με τα μάτια της ψυχής..

Σπίρτα οι προτάσεις..Ανάβουν γεμάτες αισιοδοξία για να καταλήξουν στην ..ανυπαρξία..Προσδοκία μερικών εκατοστών.Αν δεν προλάβεις να την σβήσεις, σου καίει τα δάχτυλα..Οι μέρες είναι πολύ μπερδεμένες, γεμάτες από υποχρεώσεις.Η κάθε σκέψη αναιρεί σχεδόν ταυτόχρονα την προηγούμενη, η κάθε πράξη το ίδιο..Μέρες φθινοπωρινές,επενδύω με χαρούμενες μελωδίες τις μελαγχολικές εικόνες του μυαλού μου..Χάνομαι μέσα στις ατελείωτες σελίδες των βιβλίων για να μην έχω το χρόνο να σκεφτώ..!

Τι περίεργο πράγμα η μνήμη..Εκεί που νομίζεις πως την έχεις κατατροπώσει και αισθάνεσαι την ηδονή για τη "νίκη" σου,ξεπετάγεται από το πουθενά..!Αναμνήσεις..γλυκιές,πικρές τόσες αναμνήσεις..!Όσο καλά και αν καταφέρνω να ξεγελάω τον εαυτό μου υπάρχουν στιγμές,βαθιά χαραγμένες στην ψυχή μου, που ποτέ δεν πρόκειται να σβήσουν..Κλείνεις τα μάτια και θυμάσαι ...στιγμές που μοιάζουν με μακρινά όνειρα και αναρωτιέσαι αν εσύ είσαι ο πρωταγωνιστής του παραμυθιού..ή και του εφιάλτη..!Μόνο που στα παραμύθια υπάρχει πάντα μία νεράιδα για να σε σώσει, αντιθέτως ο φύλακας άγγελος της ζωής σου εμφανίζεται πολύ αργότερα..αν εμφανιστεί..Από την άλλη συμφωνώ πως "Αν η ζωή είναι ένα λουλούδι, οι αναμνήσεις είναι το άρωμά του"! Θυμάμαι τον ίδιο μου τον εαυτό μόλις λίγους μήνες πριν,τις σκέψεις μου,τις πράξεις..αλλά και τα γεγονότα..Διαλέγω τα όμορφα γεγονότα χωρίς αυτό να σημαίνει πως διαγράφω τα υπόλοιπα..Όσο κι αν θα το θέλουμε η μνήμη μας δεν είναι επιλεκτική..!Άλλωστε το παρελθόν είναι η αφετηρία του μέλλοντος..Σωστά..;

Όλες αυτές οι αναμνήσεις σε κάνουν να καταλάβεις πως είσαι ζωντανός!Αν χάθηκες,αν κοίταξες μέσα σου και τρόμαξες,αν επούλωσες πληγές,αν άνοιξες,αν αγάπησες χωρίς να αγαπηθείς,αν έχασες κάτι πολύτιμο και άντεξες,αν έφτασες στο όριο της ταχύτητας την ψυχή σου, αν σκούπισες ένα δάκρυ, αν άγγιξες έναν ώμο να τον παρηγορίσεις,αν ουρλιάξεις για να ακουστείς, αν ένιωσες "λίγος",αν μέτρησες τα άστρα και δε μπορούσες να αναπεύσεις από την ομορφιά, αν αγκάλιασες..αν αν αν ..Αν αποφάσισες πως πρέπει να παλέψεις για τη ζωή σου και δε τα παράτησες ούτε μία έστω και μία φορά τότε ναι σίγουρα είσαι ζωντανός!!!

Πάω να σηκωθώ ξανά..

Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο..σωστά; Μάλλον ναι..Τόσο καιρό προσπαθώ να ξεφύγω από αυτό το σκοτάδι της απελπισίας στο οποίο εγώ η ίδια είχα παγιδεύσει τον εαυτό μου..Μήπως ήρθε η ώρα να ανοίξω τα μάτια μου και να ξεκαθαρίσω επιτέλους τι γίνεται στη ζωή μου; Τελευταία αποθέματα δυνάμεων.!Δεν ξέρω τι θα γίνει αν αποτύχω και τώρα μα ούτε και θέλω να το σκέφτομαι!! Ξύπνησα με  μία λάμψη μέσα μου..ένα αίσθημα..Ελπίδας νομίζω..!!!! Είναι η πρώτη μέρα μετά από πολύ καιρό που οι σταγόνες τις βροχής δε μου θυμίζουν τα δάκρυα που κυλούν από τα μάτια μου..Αυτή τη φορά σκέφτομαι πως μετά από κάθε βροχή ακολουθεί και ένα όμορφο, πολύχρωμο ουράνιο τόξο!

 Ίσως πάλι και όλη αυτή η αισιοδοξία να χαθεί στην επόμενη ατυχία που μπορεί να πλησιάζει..που σίγουρα πλησιάζει μα δε με νοιάζει!!! Κουράστηκα να έχω έννοιες για τα πάντα!!Ναι το ξέρω πως ούτε αυτός ούτε και ο επόμενος μήνας θα είναι εύκολοι αλλά δε νομίζω πως θα κερδίσω κάτι αν φοβάμαι για το πότε θα τα προλάβω όλα..Κουράστηκα πλέον όλα αυτά τα υστερικά "γιατί" και τα δάκρυα..Όταν δακρύζω θα λέω πως είναι από το κρύο και θα αλλάζω χίλιες μορφές για να του ταιριάζω..!!

Είμαι φωτεινός άνθρωπος μόνο που η δική μου ακτινοβολία είναι υπεριώδης..Με όλες τις συνέπειές της..

Παίζοντας με τις μέρες...

   Στο παράθυρο, ο ουρανός με αυτή τη μελαγχολική σκοτεινότητα, κι εγώ, απορροφημένη στις   σκέψεις μου, με τη θύμηση της μυρωδιάς της βροχής, να απολαμβάνω τον ήχο του νερού, τη γλυκιά ζεστασιά του χειμώνα.

 Πρωί Σαββάτου...Κάποτε αυτή η μέρα ήταν μέρα ξεκούρασης, διασκέδασης...Κάποτε σωστά...!Ας πείσω λοιπόν τον εαυτό μου πως το ημερολόγιο δείχνει Κυριακή.! Οι μέρες περνούν χωρίς να διαφέρει η μία από την άλλη..Ίδιες, μονότονες ίσως και "άχρωμες"..Η αδερφή μου λέει πως μέρα χωρίς χαμόγελο είναι χαμένη μέρα..Κάποτε συμφωνούσα αλλά αν το πιστέψω και τώρα τότε η ζωή μου τους τελευταίους μήνες δεν είναι απλά, ζωή..! Είχα ξεχάσει τι σημαίνει να γελάς και να το νιώθεις βαθιά μέσα σου..αυτό το όμορφο και ζεστό συναίσθημα, μου το θύμισε για λίγες μέρες η αδερφή μου..ευτυχία για δύο μέρες..! Ένιωσα πως κάποιος σε κοιτάει στα μάτια θέλοντας να σε βοηθήσει χωρίς να ψάχνει για ενοχές..Για μερικούς ανθρώπους το να δουν το χαμόγελο των άλλων είναι μια αμοιβή, αυτοί είναι που για μένα αξίζουν την πραγματική ευτυχία..Αν και τις τελευταίες μέρες κάθε άλλο παρά χαρούμενη είναι, μα αυτό είναι ένα άλλο θέμα..Ακούω από παντού αξίζεις κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο (χωρίς να σημαίνει πως κι εγώ η ίδια δε το λέω) αλλά αλήθεια με ποιο κριτήριο "βαθμολογούμε" τους γύρω μας...; 

http://www.youtube.com/watch?v=vqwMDWXROUs

   Κάθομαι μπροστά από την οθόνη με το ίδιο "κενό" βλέμμα..Όλοι μου λένε πως είμαι διαφορετική..πιο σοβαρή ίσως και απόμακρη..Προσπαθώ να δείχνω καλά προσπαθώ με όσες δυνάμεις μου έχουν απομείνει..μάλλον δεν είμαι αρκετά δυνατή..Δεν είμαι τίποτα από αυτά που θα ήθελαν οι άλλοι να είμαι..Δεν πιστεύω πια πως μπορώ να αλλάξω κάτι..Έχω πάψει πλέον να ελπίζω σε καλύτερες,διαφορετικές μάλλον μέρες..Σκέφτομαι πως θα ήταν αυτοί που αγαπώ αν δεν υπήρχα στις ζωές τους..Τριγυρίζει πολλές μέρες αυτή η σκέψη στο μυαλό μου και κάθε φορά καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα..Πολύ καλύτερη..Απελπίζομαι , οι σκέψεις με πληγώνουν.."Πώς" και "γιατί" με γεμίζουν ..Μα δε με νοιάζει συνήθισα να νιώθω έτσι το μόνο που θέλω είναι να μην προκαλώ προβλήματα στους άλλους...Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω ό,τι κάνω πληγώνει όποιον αγαπώ..

             Η σιωπή με τρομάζει..Είμαι εντελώς μόνη μου..Αδιέξοδο είναι η λέξη που με   χαρακτηρίζει τελικά ..Θέλω Κατανόηση, Αγάπη , Εμπιστοσύνη..Μάλλον ζητάω πολλά..